Времето во кое тие живееле било време во кое царувале заразните болести особено Големите сипаници (Variola Vera) од која голем дел од заболените биле со трајни последици: глуви или слепи. Дел од нив овој хендикеп кој траел до крајот на нивниот живот, го победувале пеејќи им на другите и забавувајќи ги си го заработувале својот леб. Најчесто место каде можеле да се сретнат биле панаѓурите каде присутните биле нивната верна публика. Содржината на нивниот музички репертоар обично се состоела од воспевање на историски настани и личности кои оставиле трага со нивното јунаштво а се со цел тие да бидат пример за подигање на моралните квалитети кај слушателите.
СЛЕПИОТ ГУСЛАР ФИЛИП МИТРЕ НЕИСЦРПЕН ИЗВОР НА „КРАЛСКИ ПЕСНИ“ ОД XIX ВЕК
0 ден
Патувачките пејачи на епски песни, составен дел на сите панаѓури
по црквите и манастирите низ Балканот, се интересен дел од нашите
музички традиции.
